فرادید| بدنتان را مانند یک کاسه قند بزرگ تصور کنید. هنگام تولد، این کاسه خالی است. طی چندین دهه، شکر و کربوهیدراتهای تصفیهشده میخورید و کاسه به تدریج پر میشود و وقتی غذای بعدی را میخورید، شکر غذای شما روی دو طرف کاسه میریزد چون کاسه از قبل پر شده است.به گزارش فرادید، همین وضعیت در بدن وجود دارد. وقتی شکر میخورید، بدنتان هورمون انسولین ترشح میکند تا به انتقال قند به سلولهایتان کمک کند، جایی که از آن برای انرژی استفاده میشود. اگر آن قند را به قدر کافی نسوزانید، پس از چند دهه سلولهای شما کاملاً پر میشوند و دیگر قادر به تحمل این حجم از قند نیستند.در این شرایط، وقتی قند میخورید، انسولین نمیتواند بیشتر از آن را وارد سلولهای پرشده کند، بنابراین آنها را وارد خون میکند. قند به شکلی به نام گلوکز در خون شما حرکت میکند و وجود بیش از حد آن در خون (معروف به گلوکز خون بالا) یکی از علایم اولیه دیابت نوع ۲ است.وقتی گلوکز بیش از حد در خون وجود داشته باشد، انسولین روال عادی خود را برای انتقال قند به داخل سلولها انجام نمیدهد. در این حالت، میگوییم بدن به انسولین مقاوم شده است، اما این اتفاق، تقصیر انسولین نیست. مشکل اصلی این است که سلولها مملو از گلوکز شدهاند.سطوح گلوکز خون به ترتیب از چپ به راست: افت قند خون یا هیپوگلیسِمی، سطح طبیعی، هایپرگلیسمی یا قندخون بالابالا بودن گلوکز خون تنها بخشی از مشکل است. نه تنها گلوکز بیش از حد در خون وجود دارد، بلکه گلوکز بیش از حد در تمام سلولها هم وجود دارد. دیابت نوع ۲ یک پدیده سرریز است و زمانی رخ میدهد که گلوکز بیش از حد در کل بدن وجود داشته باشد.در پاسخ به گلوکز اضافی در خون، بدن انسولین بیشتری ترشح میکند تا بر این مقاومت غلبه کند., ...ادامه مطلب